Çünkü Süleyman Demirel, otuz altı senelik siyasi kariyeri boyunca Adnan Menderes’in ve 27 Mayıs darbesinin kara gölgesi altında yaşadı ve bu memlekete ancak bu yakışır kanaatine vardı. Süleyman Demirel gerçekten çok okuyan biriydi. Fazlaca güncel Amerikan edebiyatı okurdu, kültürü derin değil, yüzeysel ve geniş olan biriydi. Fakat, evet, okuyan biriydi ve çok malumatlıydı. Ayrıca müthiş hafızası vardı ve özellikle rahat olduğu ortamlarda çok esprili, gırgır bir adamdı. Fakat selefi ve rol modeli olan Adnan Menderes’i asmış olan bir ülkede başbakanlık yapıyordu. Kariyeri boyunca sayısız askeri darbe ve darbe teşebbüsüyle yüzleşti. Gitgide o kanaate vardı ki bu memlekette asker ne diyorsa onu yapacaksın, askerden kurtuluş yok. O adamların da kültür düzeyi belli, kafa yapısı belli, dili belli. Sanki onlar gibi imişsin gibi davranacaksın.

Süleyman Demirel’in öyküsü budur. Ülke siyaseti neyi gerektiriyorsa onu yapmıştır.