Ses çıkarıp ne olacak? Bunlar tartışma kazanmaya çalışan ergenler değiller ki, savaş kazanmaya çalışıyorlar. Ve sakın yanılmayın, bu savaş Ukrayna hakkında değil, bu savaş Almanya hakkında. Nasıl birinci savaşın ve ikinci savaşın konusu Almanya idiyse, bu savaşın da konusu Almanya’dır.

Ukrayna’da Rusya kazandı. Kazanmamasına imkan ve ihtimal yoktu. Fakat Ukrayna’yı kazanıp ne olacak ki? Mesele o değil ki? Mesele şudur. Rusya, Batı medeniyeti denilen tuhaf oluşumun asli ve vazgeçilmez bir ögesidir. Ukrayna değildir, Rusya öyledir. Doğal kaynaklar açısından Avrupa’nın tümünden daha zengindir. İşlenmemiş ve az nüfuslu devasa bir araziye sahiptir. Petrol ve doğal gazı bırak, su gibi, çeşitli metaller gibi büyük kaynaklara sahiptir. Batı Avrupa’nın ve özellikle Almanya’nın doğal partneridir. Almanya sanayi ve teknoloji ürünlerini Rus pazarına kolayca satmak, buna karşılık Rusya’nın doğal kaynaklarını, enerjisi ürünlerini ucuz fiyata almak ister. Çünkü Almanya’nın enerji kaynakları yok, kolay ulaşabileceği bir yerde petrolü yok.

Herkesin çıkarına olan çözüm Rusya’nın Avrupa uluslar topluluğunun doğal ve asli bir üyesi haline gelmesi idi. Bunun için Rusya hazırdı. Aslına bakarsanız Almanya da hazırdı. Hazır olmayan Amerika Birleşik Devletleri idi. ABD bir Rus-Alman evliliğinin kendi dünya hakimiyetine yönelik en büyük tehdit olduğunu birinci günden algıladı ve bunu sabote etmek için elinden geleni yaptı. Kopma noktası Nordstream hattıydı. Almanya ile Rusya’nın gerdeğe girmesiydi Nordstream. Ondan sonra geri dönüşü yok. Amerikalılar net olarak baştan söylediler, dünyayı yakarız buna izin vermeyiz dediler. Ve vermediler. Ukrayna Savaşı çıktı.

Rusya’nın tüm hamlelerini bu ışıkta değerlendirmenizde fayda var. Bugün milletin burnunu sürtmek için savaşmıyorlar. Rusya’nın geleceğini kurtarmak için savaşıyorlar. İblise karşı ölüm kalım mücadelesi veriyorlar. Zor bir iş. Onların yerinde olmak istemezdim.