Ya ikisi de değil de Araplara aitse ne diyeceğiz? Çünkü bir de arak var.

Bunu bir iki defa yazdım, herkes çok şaşırdı. İslam medeniyetinin insanlığa en tartışılmaz ve en kalıcı katkısı hangisidir diye soracak olursanız ne geliyor aklınıza? Bana sorarsanız damıtılmış alkoldür. Alkolün damıtılması süreci İspanya’da 10. veya 11. veya belki 12. yüzyılda keşfedilmiş. Rakıyı icat edenler ve rakıya adını verenler Müslüman Araplar. Arakî demek, Arapça “terlemiş” demek. Diğer tüm kültürler Araplardan öğrendi damıtmayı, viskisini de, vodkasını da, hepsini de. Bira ve şarap ta eski zamanlardan beri bilinen şeylerdi. Fakat damıtılmış alkol, yani şarabın veya biranın ikinci bir süreçten geçirilerek damlama yoluyla arıtılması ve bununla ilgili terminoloji, Arap medeniyetinin ürünleridir.

Türklerde arakinin merkezi, başkenti İstanbul’du. Orada hem Rumlar hem Türkler hem Ermeniler bu işin alasını yaparlardı. Sonra İstanbul başkent niteliğini kaybedince ve bu ülkeler birbirinden ayrılınca Yunanistan’da ayrı bir rakı kültürü, Türkiye’de ayrı bir rakı kültürü oluştu.

Ben tabii Türk rakısına alışığım. Samos’a geldikten sonra ilk başlarda Yunan rakısına biraz burun kıvırdım ama şimdi alıştım, seviyorum, içimi daha yumuşak geliyor. Son zamanlarda gelen giden oldu, Yeni Rakı’nın yahut Efe’nin iyisinden bir iki şişe geldi. İkisi de çok sert geldi bana, yani çok kuru geldi. Alışkanlığımı kaybetmişim sanırım, Samos uzosuna alışmışım.

Adamızın yerli rakısı da güzeldir bayağı. İki büyük üreticimiz var ada çapında, hem anasonlu hem anasonsuz yapıyorlar. Bilemiyorum nasıl bir mutabakatla, adadaki üç yüz küsur taverna ve kafe sadece ada üretimi rakı verirler. Çok ısrar etmedikçe ada dışından gelen rakı servis etmezler. Güzel bir yaklaşım diye düşünüyorum. Bir tür yerel dayanışma.