Çünkü endişeleri ahlaksız olma endişesi değil, gavura benzeme endişesi. Başka bir ihtiyaçtan doğuyor. Gavura benzeme endişesinin boş bir endişe olduğunu söyleyemezsiniz. Derin bir toplumsal ihtiyaçtan doğan bir hadise ve her şeyden önce sınıfsal bir hadise. Toplumda şu ya da bu nedenle kendini kültürel açıdan ve ekonomik açıdan dışlanmış hisseden kesimler, bu tür durumlarda son derece tipik olan bir şekilde bir düşmanlık ideolojisi geliştirdiler. Bizi ezenler kötüdür, onlardan intikam almalıyız, onlara pay bırakmamalıyız duygusuna kapıldılar.

“Mağdurdular zalim oldular, servet artık onlarda, hepsinin altında Range Rover var” argümanıyla beni yormayın lütfen. Elbette ki son 20-30 yılda kalkındılar, bazıları ekonomik güce kavuştu. Fakat temeldeki sınıf mücadelesi henüz aşılmış değil. Hala bu insanların ezici çoğunluğu toplumun aşağı tabakalarını oluşturuyor. Hala güç ve itibar simgeleri öbür tarafın elinde. Hala Cihangir’deki herhangi bir kafenin önünden geçerken kendilerini ezik hissediyorlar.

Toplumun eğitilmiş ve seçkin sayılan kesimi, Türkiye’de yaşam modelini batıdan aldı. Batının modalarına öykündü. Batının diline, batının aile ve cinsel ilişki normlarına uymayı çağdaşlık saydı. Batı’nın töre ve geleneklerine, kıyafetlerine, fikir akımlarına ayak uydurmaya çalıştı. Ve bunlara uymayanları, yani kıyafetleri, davranışları, konuşmaları bu kültürel modele uygun olmayanları aşağıladı. Onları ‘kıro’ olarak damgaladı.

Şimdi devir değişti. Kavgaların en sert olanı genellikle semboller üzerinden verilir. Düşmanın kendisiyle direkt olarak kavga edemiyorsan onun sembollerini hedef alırsın. Bayrağını yırtarsın. Sporcularını döversin. Bir zavallı, iyi yürekli adam olan Noel Baba’ya karşı geliştirilen bu düşmanlık bir şeyin semptomudur. Birilerinin simgesiyle kavga ediyorlar.

Haklı mıdırlar, haksız mıdırlar demeyeceğim. Tabii ki gülünç bir şey Noel Babayla kavga etmek. Fakat affınıza sığınarak söyleyeyim, bu kavgayı lanetleyerek, bu kavgayı aşağılayarak, ne geri zekalı insanlar Noel Baba’ya kavga ediyor diyerek ve bundan bir üstünlük duygusu devşirerek varabileceğiniz hiçbir yer yok. En azından Noel Baba şişleyenlerinki kadar aptalca bir davranış biçimi bu. Noel Babaya savaş açanlarla alay edenlerin zeka ve zihniyet düzeyi, Noel Babaya savaş açanlardan daha vahim bence. Dalga geçmek ayrı bir şey, komik sonuç olarak. Fakat bunun bir siyasi tavır olduğunu zannetmek için, ve hele hele bunun kazanabilecek bir siyasi tavır olduğunu zannetmek için hakikaten ahmak olmak lazım.