Marquis de Sade, sadizmi icat eden arkadaş, tarihin sayılı otorite düşmanlarından biridir. Var olan otoriteye ve var olan toplumsal değerlere acımasızca savaş açmış, ve bunu son derece aristokrat bir dille, son derece üstten bir dille, olağanüstü zarif bir Fransızcayla yapmış. Karşılığında da hayatının uzun bir kısmını cezaevinde geçirmiş, zindanda ölmüş. Kitaplarını cezaevinde yazmış.

Çok fazla okumadım. Bir kitabını ta gençken okumuştum, bir başka kitabını da iki üç yıl önce Atina’da sahafları gezerken buldum, okudum ve bir kez daha diline hayran oldum. Müthiş rafine bir dili var. Fikirlerini savunmaktaki cesareti ve zarafeti insanı etkileyen bir şey. Fakat bir süre sonra, çok ileriye gitmiş duygusuna kapılıyor insan. Ahlaki yapının altındaki ikiyüzlülüğü sergilemek, ahlakın ve kurallara uymanın insana ne başarı ne de mutluluk getireceğini kanıtlamak bir yere kadar seni tatmin ediyor. E sonra, hangi ilkelere göre insan yaşamını yönlendirmelidir sorusuna çok da fazla verebileceği bir cevap yok, Sade Markisinin.