İyi de Ermeniler tarihte Müslüman olmadılar diyen kim? Bu fikir nereden geliyor? Yüzde doksandan fazlası Müslüman oldu.

Türk dediğin nedir ki? Kürt dediğin nedir ki?

Fransa’da bir iki hafta geçirin anlarsınız insanların Fransa’ya neden gıcık kaptığını. Çok güzel bir ülke. Çok güzel şeyler yapmışlar. Taşrası olsun, metropolü olsun, insanoğlunun güzellik yaratma kapasitesinin bir sergi alanı gibi. İnanılmaz güzellikte köyler, köprüler, şatolar, kiliseler, sanat eserleri, bahçeler, müzikler yaratmışlar.

Fakat arada bir şeyi unutmuşlar. İnsanları güzel değil. O konuda biraz zayıf kalmışlar. Kibir, kendini beğenmişlik ve üstünlük hastalığı. Biz üstünüz, bunlar köpek duygusu. Bunun özellikle kibar bir şekilde ifade edilişi insanı çok rahatsız eden bir özellik ve bu olay Fransa’da çılgınlık derecesinde varmış.

Sal kendini gitsin. Cesur ol. Korkma. İnsanların üstüne veya yanına silahlı gitme, silahsız git. En önemlisi bu zannediyorum. İnsanlar düşmanlığa düşmanlıkla cevap verirler ve sen o ülkelerde zayıf tarafsın, güçsüzsün. Yerlisi senden daha güçlü. Dolayısıyla oraya bağrın açık ve ellerin temiz olarak gitmen lazım. Onlardan korkmadığını, onlardan kuşkulanmadığını, onlardan düşmanlık beklemediğini belli etmen lazım. Tevazu ve dostluk: Temel ilke bu. Kapını kilitlememen lazım. Merhaba arkadaşlar, ben geldim, masanıza oturabilir miyim sizinle bir çay içelim?

Bazı şeyler doğuştan geliyor, bazı şeyleri de öğreniyorsun. Ben her problemin üstünden gelirim duygusu zannediyorum daha çok doğuştan gelen bir şey. Korkacak bir şey yok, kazanırım bu maçı duygusu. İkincisini Aslanlı Yol’da anlattım. Hayatta iki üç defa kesin ölüm tehlikesi geçirdim. Kurtuluş yok, ya öldürürler beni ya da hayatımın geri kalan kısmını hapiste geçiririm noktasına birkaç kere geldim. Elim ayağım tutuldu tabii, donuma işiyordum az kalsın. Ama bir, iki, üç derken, kanıksıyorsun. Ne olacak ki, zaten haybeye yaşıyorum duygusunu kazanıyorsun ki, faydalı bir his.