Hayır düşünmüyorum. Aynı kadro bunlar, aynı zihniyet. Bu gerek Rauf Bey, gerek Kazım Karabekir, gerek daha sonra Fethi Okyar, İttihat ve Terakki konsensusunu temsil eden insanlardır. Mustafa Kemal de öyledir. Bir hizip savaşı olmuştur aralarında. Mustafa Kemal kazanmıştır, öbürleri kaybetmiştir.

Türkiye’de usulden olduğu üzere muhalefette olanlar demokrat ve liberal görünürler, özgürlüklerden yana sözler söylerler. İktidarda olanlar ise devlet gücünü kullanırlar. Muhalefettekiler iktidara geldiğinde bir şey değişmez. Çünkü zihniyet aynıdır. Objektif koşullar da aynıdır. Bir felsefi duruş, bir prensip duruşu, bir kurumsal felsefe olmadığı için iktidara gelir, koşullar neyi gerektiriyorsa onu yaparlar. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasının 1924’teki programında bir hayli liberal söylemler vardır. Daha özgürlükçü, tek kişi diktatörlüğünü reddeden şeyler. Bunları fazla ciddiye almamalı diye düşünüyorum. Mesele, neden biz değil de o geldi diktatör oldu meselesidir. Aynı zihniyetin insanlarıdır. Aynı kadronun devamıdırlar. Farklı bir şey yapacaklarına, yapmak isteyeceklerine, veya yapabileceklerine dair bir belirti yok.