İki adımda vereceğim cevabımı. Birinci adım şu: Çocukları annelerin yetiştirmesi lazım diye düşünüyorum. Sağlıklı bir çocuk, annenin güdümünde ve himayesinde yetişir ve annenin yanı sıra bir otorite figürü olarak, bir nihai referans figürü olarak babanın da ailede olması gerekir. Benim bildiğim, öğrendiğim, hayattan çıkardığım ders budur. Anne ve baba gözetiminde ve kontrolünde yetişmeyen çocuklar çok problemli, çok hastalıklı, mutsuz ve zor insanlar oluyorlar.

Peki anne ve baba yoksa ne yapacaksın? O zaman iş çetrefilleşiyor. Evet, yetimhanede büyüyenlerin nereye doğru evrildiklerini de çok yakından izleme fırsatını buldum birçok vesileyle, gerek cezaevinde, gerek Nesin Vakfı çerçevesinde. Yetimhanede büyümek iyi bir şey değil. Dolayısıyla başka bir çaren yoksa, anne ve baba temin edemiyorsan, sevgi gösterebilecek, sorumluluk alabilecek baba veya birden fazla babalar varsa, başka çaren yoksa ne yapacaksın? Hayat ve toplum ideal çözümler sunmuyor insanlara. Pek çoklarına çok kötü bir el dağıtıyor.

Her halükarda doğal olan — bu kelimeyi bilinçli olarak kullanıyorum — doğal olan cinsler dengesi mevcut değilse, anne ve babanın şefkati ve otoritesi mevcut değilse, ehveni şer olarak diğer çözümleri düşünmek lazım.