Cenab-ı Hak bazı milletleri sırf akılsızları kandırmak için yaratmış olmalı. Bunların biri Sümerler, biri de Luwilerdir. Bu konularda okuyacağınız ve duyacağınız aşağı yukarı her şey palavradır. Bir tür anti-gerçeklik bulutu. Etkisi altına girdiğin anda gerçeklik algın kayboluyor, bir fantezi dünyasına dalıyorsun.

Luwiler hakkında şunu biliyoruz. Çorum’da, Boğazköy’de bulunan Hitit arşivlerinde, Hitit devlet dilinin yanısıra başka bir dilde metinler de bulundu. Sonra bu ikinci dilin, Hitit devleti yıkıldıktan sonra, M.Ö. 700’lere, 800’lere kadar Adana-Maraş arasındaki bölgede yazıt dili olarak kullanılmaya devam ettiğini öğrendik. Bu dilin birkaç yüz kelimesi kabataslak biliniyor. Metinlerin çoğu yayınlandı. Bir iki sözlük denemesi var. Bine yakın kelime ayrıştırıldı, ama bunların çoğu ya özel isim, ya da anlamı çözülemeyen kelime. Gerçekten anlaşılan kelime sayısı 200-300 dolayında. Yani çok derinlemesini bildiğimiz bir dil değil.

Bilge Umar adlı orijinal bir yazar, Türkiye’deki yer adlarının ezici çoğunluğunun Luvice olduğuna dair bir teori attı ortaya. Bu ilk bakışta cazip bir teori. Çünkü Batı ve Orta Anadolu’da Yunan öncesinden kalma yüzlerce yer adı ortak bir dilde ve dilin eski Anadolu dillerinden biri olması makul bir varsayım. Fakat Bilge Bey ölçüyü kaçırdı. Uysa da uymasa da yöntemiyle, tıpkı Güneş Dil Teoricileri gibi, yahut da bugün bazı Kürt arkadaşlarımızın yaptığı gibi, akla gelebilecek her türlü yer adının Luvice açıklamasını yaptı. Arada bariz Türkçe ya da Yunanca veya Samice olan yer adlarını da Luvice’den türetti. Hızını alamadı, İran’dan Romanya’ya kadar her yerde Luvice yer adları bulmaya başladı. İyi hoş da bir mesele var. Metinlerden bildiğimiz Luvice dilinin hiçbir kelimesi Bilge Umar Luvicesine uymuyor. Bir başka deyimle Bilge Bey’in 850 sayfalık kalın bir kitapta derlediği Luvice yer adlarının tamamına yakını atmasyon. Yok böyle bir Luvice. Yahut da, şayet öyle bir dil varsa henüz belgesi bulunamamış, grameri ve sözlüğü yapılmamış. Bilge Umar’ın üretken zihni dışında belirtisi olmayan bir dil.

Tabii Türkiye’de, malum nedenlerle, elin gavurundan ve Rum’undan önce buraların asıl yerli halkı olan bir halkın ve dilin keşfedilmesi birçok insanın hoşuna gitti. Özellikle Cumhuriyet ideolojisine sahip olan kesimler bu düşünceyi hemen sevdiler. Peşinden son yıllarda bu kez Alevi dostlarımız da Luvi teorisini keşfettiler. Eh, sesi benziyor, Luvi iken Alevi olmuş. Tarih bilginiz eğer sıfırsa, 2020’ler avam Türkçesi dışında dil bilginiz yoksa, akıl ve mantık denilen şeyler de artık okullarda öğretilmiyorsa, bu teoriyi makul bulmanız işten bile değil. Biz Kürt değiliz, Ermeni dönmesi de değiliz, Anadolu’nun öz be öz yerli halkıyız diyerek hava atma ihtiyacınızı da tatmin ediyorsa, neden olmasın? Luvi’yken Alevi olmuşlar işte.

Arkadaşlar bunlar ciddiye alınacak şeyler değil. Luvice hakkında bir hayli akademik literatür var. Türkçe’den başka bir diliniz varsa rahat rahat okur öğrenirsiniz.